TEMBEL EVLAT DESTANI
-BİR BABANIN İSYANI-
Kaymakam Bey alın size getirdim
Ne karar verirse hoş versin devlet
Zaten kıt aklımı tümden yitirdim
Bana bir akıllı baş versin devlet
Sözümüz yoksa da Hakk’ın işine
Böyle tembel evlat düşman başına
Evden çıkarırsam köşe başına
Altına koyacak taş versin devlet
Ölüm hak ya Allah versin gecinden
Ben ölürsem o da ölür acından
Her gün biraz bayat ekmek ucundan
Ölmeyecek kadar aş versin devlet
Çoban etsen bir koyunu güdemez
Haklı veşli bir iş beşir edemez
Mesaiye sabah kalkıp gidemez
Yatakta yapılan iş versin devlet
Ben usandım artık kötek atmaktan
O bıkmadı yirmi saat yatmaktan
Bir su içmek zül geliyor mutfaktan
İster ki emecek döş versin devlet
Elinde telefon bir de kamera
Açıp görüştüğü gizli numara
Nakit verirseniz gider kumara
O yüzden vakıftan fiş versin devlet
En son üç yıl önce bugün yıkandı
Bir banyoda iki sabun tükendi
Tüm giderler çıkan kirden tıkandı
Ayda bir zorunlu duş versin devlet
İmanım gevredi bunda yalan yok
Yanına varıp da bir gün kalan yok
Atsan atılmıyor satsan alan yok
Ben on diyeyim de beş versin devlet
Bir saçı var geri kalmaz peruktan
Yel giriyor dudaktaki yarıktan
Diş kalmamış ağzı kokar çürükten
Porselen kaplama diş versin devlet
Biliyorum biraz kaba olacak
Ama emeklerim heba olacak
O şevk yok oğlumda baba olacak
Beş aylık hamile eş versin devlet
“Koşma yürü, yürüme dur” asılmış
Kalkma otur, oturma yat” usulmüş
Un elenip elek çoktan asılmış
Yormasın her zarda şeş versin devlet
Doktor dedim bunun bu halleri var
Düzen bozuk belli git gelleri var
Baktı, bunun yeni modelleri var
Durma dedi hemen koş versin devlet
Affola üzdümse sizi bilmeden
Ölüp gideceğim yüzüm gülmeden
Mülkî’ye uğradım size gelmeden
Dedi uğraşmasın boş versin devlet
Aslan AVŞARBEY (Mülkî)
19.11.2022-Kocaeli