TEMBEL EVLAT DESTANI

-BİR BABANIN İSYANI-

Kaymakam Bey alın size getirdim

Ne karar verirse hoş versin devlet

Zaten kıt aklımı tümden yitirdim

Bana bir akıllı baş versin devlet

Sözümüz yoksa da Hakk’ın işine

Böyle tembel evlat düşman başına

Evden çıkarırsam köşe başına

Altına koyacak taş versin devlet

Ölüm hak ya Allah versin gecinden

Ben ölürsem o da ölür acından

Her gün biraz bayat ekmek ucundan

Ölmeyecek kadar aş versin devlet

Çoban etsen bir koyunu güdemez

Haklı veşli bir iş beşir edemez

Mesaiye sabah kalkıp gidemez

Yatakta yapılan iş versin devlet

Ben usandım artık kötek atmaktan

O bıkmadı yirmi saat yatmaktan

Bir su içmek zül geliyor mutfaktan

İster ki emecek döş versin devlet

Elinde telefon bir de kamera

Açıp görüştüğü gizli numara

Nakit verirseniz gider kumara

O yüzden vakıftan fiş versin devlet

En son üç yıl önce bugün yıkandı

Bir banyoda iki sabun tükendi

Tüm giderler çıkan kirden tıkandı

Ayda bir zorunlu duş versin devlet

İmanım gevredi bunda yalan yok

Yanına varıp da bir gün kalan yok

Atsan atılmıyor satsan alan yok

Ben on diyeyim de beş versin devlet

Bir saçı var geri kalmaz peruktan

Yel giriyor dudaktaki yarıktan

Diş kalmamış ağzı kokar çürükten

Porselen kaplama diş versin devlet

Biliyorum biraz kaba olacak

Ama emeklerim heba olacak

O şevk yok oğlumda baba olacak

Beş aylık hamile eş versin devlet

“Koşma yürü, yürüme dur” asılmış

Kalkma otur, oturma yat” usulmüş

Un elenip elek çoktan asılmış

Yormasın her zarda şeş versin devlet

Doktor dedim bunun bu halleri var

Düzen bozuk belli git gelleri var

Baktı, bunun yeni modelleri var

Durma dedi hemen koş versin devlet

Affola üzdümse sizi bilmeden

Ölüp gideceğim yüzüm gülmeden

Mülkî’ye uğradım size gelmeden

Dedi uğraşmasın boş versin devlet

Aslan AVŞARBEY (Mülkî)

19.11.2022-Kocaeli